ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ του ΣΤΕ [3802/2014] για το ΜΕΙΖΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΓΕΝΟΣΗΜΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ.
Η παραγωγή και η κυκλοφορία των γενόσημων φαρμάκων υπόκειται σε εγγυήσεις ασφάλειας αντίστοιχες με εκείνες που ισχύουν για τα φάρμακα αναφοράς, ακριβώς δε επειδή για όλα τα φάρμακα, που κυκλοφορούν στην αγορά, ήτοι φάρμακα αναφοράς και γενόσημα, επιβάλλεται η συνεχής παρακολούθηση για τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες και η συνεχής επανεκτίμηση της σχέσης κινδύνου – οφέλους, προβλέπονται μετεγκριτικοί έλεγχοι και η εφαρμογή συστήματος φαρμακοεπαγρύπνησης. Τόσο η συνταγογράφηση με δραστική ουσία (είτε υποχρεωτική είτε δυνητική) όσο και η υποκατάσταση από τον φαρμακοποιό (επίσης, είτε υποχρεωτική είτε δυνητική) χρησιμοποιούνται στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ως μέσα, που εξυπηρετούν την ορθολογική χρήση των φαρμάκων και τον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης.
Η επέμβαση στην επαγγελματική ελευθερία των ιατρών, η οποία επέρχεται με την ρύθμιση, δεν υπερβαίνει προδήλως το αναγκαίο μέτρο, η καταλληλότητα δε και η προσφορότητα της εν λόγω ρύθμισης δεν αναιρείται από το γεγονός ότι ο σκοπός του ελέγχου της φαρμακευτικής δαπάνης εξυπηρετείται και από άλλες ρυθμίσεις που έχουν εισαχθεί, όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και άλλες. Απορριπτέοι είναι οι λόγοι ότι η προσβαλλόμενη ρύθμιση είναι πλημμελής διότι θεσπίστηκε χωρίς να υπάρχει μελέτη ότι η διάθεση φαρμάκων με βάση τη δραστική ουσία δεν ενέχει κανέναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, δεδομένου, ότι τέτοια μελέτη δεν απαιτείται και άλλωστε, κάθε φάρμακο, είτε αναφοράς είτε γενόσημο, πρέπει να παρακολουθείται συνεχώς για τυχόν παρενέργειες και άλλες επιδράσεις, που μεταβάλλουν τη σχέση κινδύνου – οφέλους.
Απορριπτέος είναι και ο λόγος ότι ο κανόνας της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία παραβιάζει το άρθρο 4 του Συντάγματος, καθώς εξομοιώνει ανεπίτρεπτα τους ιατρούς με τους φαρμακοποιούς αφού με την προσβαλλομένη εισάγονται δυο διακριτά μέτρα για τον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης και ειδικότερα, αφενός η υποχρεωτική συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, η εφαρμογή της οποίας συνδέεται με την άσκηση του επαγγέλματος του ιατρού, αφετέρου δε μια μορφή υποκατάστασης από τον φαρμακοποιό του φαρμάκου που έχει συνταγογραφηθεί, καθώς ο φαρμακοποιός, κατά την εκτέλεση της συνταγής με βάση τη δραστική ουσία, υποχρεούται, καταρχήν, να χορηγήσει το φθηνότερο φάρμακο της συγκεκριμένης δραστικής ουσίας. Απόρριψη αίτησης στο σύνολό της.
